"SELAMAT HARI GURU USTAZ!!"- ucap seorang daripada mak cik yang mendengar kuliah fiqh manhaji malam tadi, sebaik sahaja saya menghampiri honda 70cc saya utk kembali pulang ke teratak ayahnda dan bonda. saya menguntum senyuman, mengangkat bungkusan plastik kuih koci yang dibekalkan mereka,"ini hadiahnya dah ada, kuih koci". kata2 saya disambut gelak kecil mereka...

seingat saya itu ucapan pertama hari guru yg saya terima sepanjang hidup saya yg baru setahun jagung ini.saya sungguh tak menyangka, penduduk desa ini terbuka pemikiran mereka, bukan sekadar guru guru sekolah yang diucapkan selamat hari guru..tapi setiap insan yg mengajar mereka..

kerja guru ibarat rantaian yg x pernah putus...kalau dulu kita guru kepada seorg murid, di masa depan mungkin murid itu pula menjadi guru kita..saya teringat seorg guru yg mengajar saya bahasa inggeris ketika di bangku sekolah dulu..sekarang beliau pula menjadi murid saya di dalam kuliah2 pengajian di masjid kampung saya..

saya mengkagumi salah seorg guru saya, yg sebahagian kami di kampung memang mengurniakan beliau gelaran tuan guru. saya berguru dengannya di masjid2 dan surau2, menadah dgn beliau. saya akui yg langkah saya sbg seorg daie banyak mendapat bimbingan dari beliau..boleh saya katakan beliaulah yg membina "ustaz shamil" ini..
kenapa saya kagum? kerana tawaduknya...dia boleh mengumpulkan kami anak anak muridnya, dan berbincang masalah2 yg sebenarnya dia tahu, tapi ingin melihat kalau2 anak2 murid punyai ilmu yang mungkin dia tidak sempat atau belum ketahui!!

Ya Allah, rahmatilah semua guru guru yg telah menyampaikan amanahnya dengan sepenuh daya usaha,dan berkatilah ilmu yang telah mereka curahkan..Amin..

3.30pm-19mei2009